|
I.
BİRİNCİ SINIF TOPRAK İŞLEME ALETLERİ
1. PULLUKLAR
Toprak işlemede en yaygın kullanılan
alet pulluklardır. Pulluklar toprağı parçalar çevirerek devirir,
gevşetir anız ve yabancı otları toprağa gömer.
Ülkemizde en çok kullanılanlar askılı
pulluklardır. Bunları sıra ile inceleyelim.
ASKILI PULLUKLAR
Traktör hidrolik kollarına bağlanıp,
askıda tutularak çekilen pulluklara askılı pulluklar denir.
ASKILI PULLUKLARIN FAYDALARI
Pulluk
traktörün arkasına bağlandığı için patinaj önlenir, çeki gücü
artar.
Taşınmaları kolaydır, havada taşındıkları için az aşınırlar.
Traktöre kısa bağlandığından sürümde dönüş kolaylaşır, yastık
başları kısa olur.
Traktör iş verimini arttırır, zamandan kazandırır
Çekili
pulluklardaki bir çok parça bunlarda yoktur.
ASKILI
PULLUKLARIN ÇEŞİTLERİ
A-Kulaklı pulluklar
B-Döner kulaklı pulluklar
C-Diskli pulluklar
A-KULAKLI PULLUKLAR
Esas parçaları:
Bağlama kafası, çatı, çapraz mil,
muylular, gövde ve uç demiri.
Yardımcı Parçaları:
Resim 34 : Kulaklı pullukların toprağı işleyişi
PULLUKTAKİ ÖLÇÜLER
Pulluk parçalarından uç demirinin
bağlanması çok önemlidir.
Bu bağlantıda iki pay vardır.
1.
Alt kavrama payı
2.
Yan kavrama payı
Düz bir yerde uç demirinin ucu ile taban
demirinin arasındaki boşluğa alt kavrama payı denir. Alt kavrama
payı az olursa pulluk toprağa batmaz, çok olursa pulluk toprağa
dalmaya çalışır, derinlik ayarı güçleşir ve traktör zorlanır.
Pulluk gövdesi yan olarak düz bir yere
konduğunda uç demiri ucunun taban demirinden işlenmemiş tarafa
doğru biraz çıkıntılı bağlandığı görülür. Bu boşluğa yan kavrama
payı denir.
Pulluğa yön verir ve dengeli çalışmasını
sağlar.
Yan kavrama az olursa pulluk sürülmüş
tarafa kaçar. Çok olursa, işlenmemiş tarafa kaçar.
Kulaklı Pulluklarda Aranılacak
Özellikler
-Bağlantı yerlerinde boşluk olmamalıdır.
-Pulluğun boyu kısa olmalıdır.
-Çapraz mil ve muylular ayarlanabilir
olmalıdır.
-Bağlama kafası yüksek ve üzerinde 3-5
bağlama deliği bulunmalıdır.
-Büyük ve çekilir pulluklarda son
gövdede destek tekeri bulunmalıdır.
-Pulluktaki tüm ölçüler standartlara
uygun olmalıdır.
Pulluğun Traktöre Bağlanması ve
Sökülmesi
Pulluk traktöre bağlanırken önce ayarsız
alt kol, sonra ayarlı kol, daha sonra üst bağlantı kolu
bağlanır. Sökülürken ise bu işlemin tersi yapılır.
PULLUK AYARLARI
Atölye Ayarı:
Tarlaya gitmeden önce yapılması gereken
ayardır.
Traktör çalıştırılır, pulluk kaldırılıp düz bir yere çekilir ve
yere bırakılır bu durumda çok az ileri çekilir. Yan bağlantı
kolları tekerleklerden eşit uzaklıkta ve tekerleğe değmeyecek
şekilde ayarlanır.
-Birinci gövdenin taban demiri ile ikinci gövdenin uç demiri
arası ölçülür.
-Traktör sağ arka tekerinin iç kenarından arkaya düz bir çizgi
çizilir veya bu düzgün bir çıta da olabilir.
-Birinci gövdenin uç demiri ucu ile traktör sağ arka tekeri
arası mesafenin; Birinci gövdenin taban demiri ile ikinci
gövdenin uç demiri ucu arasında kalan mesafeden beş parmak kadar
fazla olması sağlanır. Bu iş daha önce cıvataları gevşetilen aks
mili bu ölçüye göre, sağa, sola kaydırılarak yapılır ve
cıvatalar tekrar sıkıştırılır. Bu şekilde yapılan ayardan sonra
traktör tekerleği tarlada çizi duvarını tırmalamaz ve
dolayısıyla lastik daha az aşınır.
-Tarlaya giderken traktörün her iki yan tespit zincirleri
gerdirilir. Daha sonra pulluk kaldırılarak, hidrolik düzen yolda
taşıma durumuna getirilir. Tarlaya fazla sarsmadan ve çok hızlı
olmamak üzere gidilir.
Tarla Ayarı:
-Tarlada, traktörün üzerindeki yol kilidi açılır.
-Pulluk yere indirilir.
-Traktörün hidrolik sistemi çeki durumuna alınır.
-Yan
gerdirme zincirleri gevşetilir. Gevşetme alt bağlantı kolları
tekerleklere 4-5 parmak kalıncaya kadar devam etmeli ve
tekerlekler bağlantı kollarına değmemelidir.
-Pullukla ilk çizgi açılıp arka sağ tekerlek pulluk çizgisine
girince pulluğun sağ-sol paralellik ayarı, ayarlı askı
kollarından yapılır.
-Ön
arka paralellik ayarı; pulluğun çatısı tarla düzeyinde ön ve
arkada paralel olmalıdır. yani pulluk yere tam oturmalıdır. Bu
ayar üst bağlantı kolundan yapılır.
-Derinlik ayarı; derinlik ayarı ikinci çizgiden sonra belirli
bir gazda ve hızda yapılmalıdır. Derinlik ayarı hidrolik indirme
kolu ile yapılır. İstenilen derinlik bulununca, hidrolik kolu
tespit kelebeği ile belirlenir ve sabitleştirilir. Derinlik
ayarı üst bağlantı kolu ile yapılmalıdır. Üst bağlantı kolu,
pulluk çizide iken yere paralel veya traktöre doğru biraz eğik
olmalıdır.
B-DÖNER KULAKLI PULLUKLAR Aynı çiziden gidip gelerek düz sürüm yapan pulluklara döner kulaklı pulluklar denir.
Resim 35 : Döner kulaklı pulluklar Özellikleri;
1.
Düz sürüm yaptıklarından tarla yüzeyi düzgün bir
şekilde sürülür.
2.
Erozyon engellenir.
3.
Dönüşlerde kısalıktan dolayı yakıt ve zaman tasarrufu
sağlanır. Döner Kulaklı Pullukların Ayarı:
Normal kulaklı pulluklarda olduğu gibidir.
C-DİSKLİ PULLUKLAR
İyi Yönleri:
Toprakta dönerek çalıştıkları için
engellere takılmazlar.
Kesme işlemini diskin çevresi
yapar, disk dönerken kendi kendine bilenir.
Diskler bombeli olduğu için
darbelere karşı daha çok dayanırlar.
Diğer pulluklarda uç demiri kör ise
taban sertliği yapar. Diskli pulluklarda bu söz konusu değildir.
Sakıncalı Yönleri:
Kulaklı pullukta olduğu gibi iyi
bir devirme ve kapama yapamaz.
Toprağı şerit halinde bıraktığı
için ağır ve yaş toprakları iyi parçalayamaz.
Kendi kendine toprağa batar.
Derinlik arttırmak için üzerine ağırlık bağlanmalıdır.
Resim 36 : Üç gövdeli diskli bir pulluk
Ayarları Derinlik ayarı, hidrolik kumanda
kolundan yapılabildiği gibi üst bağlantı kolu uzatıp
kısaltılarak da yapılabilir.
İş genişliği ayarı, arka çizi
tekerinin sağa-sola alınması ile gerçekleştirilir. Sağa alınırsa
geniş, sola alınırsa dar sürüm yapılır.
Ayrıca, diskin durumundan dolayı
sahip olduğu açı ile gidiş yönüne göre sahip olduğu açı alet
üzerinde değiştirilerek toprağın parçalanması artırılıp
azaltılabilir.
Pullukların Bakımı Diğer ekipmanlar gibi pulluklarda,
kapalı bir yerde korunmalıdır. Açıkta güneş altında veya kapalı
nemli yerlere konulmamalıdır. Bir tahta veya takoz üzerine
alınmalıdır.
İş mevsimi dışında uç demiri,
kulak, taban demiri ve aks başları paslanmaya karşı muhakkak
greslenmelidir.
Uç demiri ile ökçe demiri aşınmışsa
yenileriyle değiştirilmelidir.
Gevşemiş cıvatalar, yaylı rondela
konarak sıkılmalı ve eğilmiş çatı araları doğrultulmalıdır.
Pulluklarla İlgili Önemli Tavsiyeler Alınacak pulluk traktörünüze uygun
olmalıdır. Bunu biraz daha açıklarsak;
Traktörünüzün beygir gücüne göre
pulluk 2-3 veya 4 soklu olmalıdır. Pulluğu traktör rahatlıkla
zorlanmadan istenilen hızda çekebilmelidir.
Pulluk ölçüleri traktör iz
genişliğine ve hidrolik düzenine uygun olmalı, hidrolik kolayca
kaldırılıp, indirilmelidir.
Pulluk yapı itibariyle sağlam,
bilhassa ön aks mili ve işleyici parçalardan uç demiri ve kulak,
sertleştirilmiş çelikten olmalıdır.
Pulluğun üst bağlantısında 2-5
delik olmalıdır. Tek delik pullukları traktörün hidroliği iyi
kumanda edemez. Bu sebeple düzgün ve eşit derinlikte sürüm
yapılmaz. Hatta sürümde güç ve yakıt sarfiyatı da artar.
Pullukta işleyici gövde yani kulak
şekli çalışacağı toprağın yapısına, cinsine, yapılan ziraat
çeşidine uygun olmalıdır. Hiç olmazsa çevrede imal edilen ve
çevre şartlarına göre uygun olanı tecrübe ile tespit edilmiş
olmalıdır. Bunun içinde özel durumlar dışında yarı bükük veya
orta dik kulak tipinde pulluk satın alınmalıdır.
Pulluğun bir gövdedeki iş
genişliği, traktörün arka tekerlek taban genişliğine uygun
olmalıdır.
Sürüm Şekilleri ve Sürüm Tekniği
Kulaklı pulluklarla yapılan sürümlere
tahtavari sürüm denilmektedir. Bu sürüm şeklinde iki değişik
yöntem uygulanır.
-
Birincisi balık sırtı sürüm şeklidir. İkincisi ise
açık çizi sürüm şeklidir.
Balık sırtı sürüm şeklinde ilk çizgi tarlanın
ortasından açılır ve parsel başlarında hep sağa dönülerek sürüme
devam edilir. Sürüm bitişinde parselin ortasındaki ilk iki
toprak şeridinin üst üste binmesinden dolayı balık sırtı
biçiminde boydan boya bir tümsek meydana gelir.
-
Açık çizi yönteminde ise ilk çizi parselin kenarından
açılarak parsel başlarında daima sola dönülürse sonunda parselin
ortasında kanal biçiminde açık bir çizi kalır.
-
Kulaklı pulluklarda sürüm yapıldığında balık sırtı
yönteminde tarlanın ortasında bir tümsek, açık çizi yönteminde
ise tarlanın ortasında bir kanal meydana gelmektedir. Bu iki
yöntemin sakıncalı yönlerini bir tarafa bırakıp iyi olan
yönlerini birleştirmek suretiyle şu şekilde bir sürüm şekli
uygulanabilir.
-
Bu tekniğe göre orta boy tarlalar için en uygun parsel
genişliği 60-70 adım (40 metre), büyük tarlalar için 110-120
adım (80 metre) kadar alınmalıdır.
-
Sürüme başlamadan önce tarlada traktörün döneceği
kadar yastık başı bırakılmalıdır.
Başlangıç çizgisinin açılması:
Traktör gergi zincirleri gergin olarak
parsele girilir. Birinci gidişte pulluk yaklaşık beş parmak
derinlikte sürüm yapabilecek şekilde üst bağlantı kolu uzatılır
ve pulluk sola yatırılır. (Arka gövde ile sürüm yapılır).
Birinci gidişten sonra sola dönülerek traktörün sol arka tekeri
daha önce açılan çizide olmak üzere aynı ayarla geri dönülür.
Meydana gelen kanal her yerde eşit derinlikte ve yaklaşık bir
adım genişlikte olacaktır. Daha sonra bu başlangıç çizisi ikinci
turda kapatılacaktır. Bunun için üst bağlantı kolu kısaltılır.
Pulluk gövdesi tam yere paralel olmayacak şekilde biraz
düzeltilir. Arka gövdenin sürüm derinliği yaklaşık on parmak
kadar olmalıdır. Dönüşte ilk açılan kanal tamamen
kapatılacaktır. Derinlik aynıdır. Bundan sonra istenilen
derinliğe göre bu ayarla üçüncü kez gidilip dönülebilir.
İstediğimiz toprak işleme derinliği elde edildiğinde pulluğun
tüm ayarları yapılmalıdır.
Son çizinin bitirilmesi:
Tarlanın ya da parselin bitimine iki
veya üç tur kaldığı zaman, sürüm derinliği bitişe doğru giderek
azaltılır. Bu sırada başlangıç çizisinin açılmasının tersi
olarak pulluk sağa yatırılarak sürüme devam edilir. Bitişten
önceki gidişte derinlik sürüm derinliğinin yarısına kadar
azaltılmalıdır.
Toprağın
pullukla işlenmesinde dikkat edilmesi gereken önemli hususlar;
Son yıllarda tarımda yapılan
araştırmalar göstermiştir ki; toprağı çok miktarda işlemek hem
toprak açısından iyi neticeler vermemekte hem de ürün maliyetini
artırmaktadır. O halde toprağın gereğinden fazla işlenmesi
yanlıştır.
Ülkemiz çiftçilerinde eskiden beri
süregelen yanlış bir intiba vardır. Toprağı ne kadar çok
sürersen o kadar verim artar diye. Hatta çiftçilerimiz
aralarında toprak işleme ile ilgili sohbetlerinde; tarlayı
ikiledim, üçledim gibi ifadelerle yaptıkları sürüm sayılarını
birbirlerine övünerek anlatırlardı.
Oysa artık yapılan bilimsel çalışmalar
göstermektedir ki toprağı çok miktarda işlemek, çok fazla
sürmek, hem toprağın verimliliği bakımından hem de ürün maliyeti
bakımından zararlıdır.
Ülkemiz çiftçilerinin dünya
piyasalarında rekabet edebilmeleri için ürün maliyetini
düşürmeleri gerekmektedir. Bunun yolu da geleneksel tarımdan
teknik tarıma geçmekle mümkündür. Toprak gereği kadar işlenmeli,
fazla işlemeden kaçınmalıdır.
Sonuç olarak pulluğumuzu yerinde, zamanında ve
yeteri kadar kullanmalıyız. 2. ÇİZELLER Son yıllarda ülkemizde çok kullanılmaya başlanmışlardır. Toprağı devirmeden işlerler. Toprağı derin olarak çizdikleri için aynı zamanda dipkazanın görevini de yapmış olurlar. Bunun yanısıra pulluk kullanımını iyice azaltmışlardır. Çiftçilerimiz tarafından üç bacak, yedi bacak gibi ayak sayıları ile adlandırılırlar.
Resim 37 : Yedi ayaklı bir çizel
Özellikle pamuk yerlerinin
hazırlanmasında çok kullanılmaktadırlar. Pulluğun kullanılmasını
büyük ölçüde azaltmışlardır. Yapıları basittir. Bir çatı üzerine
monte edilmiş çizici ayaklardan ibarettir. Değişik ayak sayısına sahip
çizeller vardır. İş verimleri pulluğa nazaran çok yüksektir. Bu
bakımdan toprak işlemede maliyeti düşürürler ve zamandan
tasarruf sağlarlar.
3. DİPKAZANLAR Bazı toprak ve iklim şartlarında
her yıl aynı derinlikte işlenen toprak katının hemen altında
kalınlığı 8-10 cm. ye varan su geçirmez sert bir tabaka oluşur.
Taban taşı denilen bu tabakanın oluşmasıyla toprakta suyun, alt
katmanlarına sızması zorlaşır ve bitkinin kök gelişimini
engeller. Dolayısıyla toprağa düşen yağmur ve kar sularının
toprağın alt katlarında süzülmesini zorlaştırarak suyun toprak
yüzeyinden akıp gitmesine ve erozyona sebep olur. Bu nedenle
taban taşının belirli aralıklarla kırılması gerekir. Bu iş
dipkazan denilen özel gövdeli pulluklarla yapılır.
Bu aletin işleyici gövdesi dik ve
sağlam bir payandaya bağlı kama biçiminde bir uç demirinden
oluşur. Aletin iş genişliği sert tabakayı (taban taşını) kıracak
şekilde olmalıdır. Bunu sağlamak için önceden sert tabakanın
derinliği tespit edilmelidir. Dipkazan; belirli aralıklarla
çekilmesi gerekiyorsa bir yönde çekildikten sonra, ikinci olarak
önce çekilen doğrultunun dikine ve belirli aralıklarla
çekilmelidir. Killi ağır topraklarda dipkazanın uç demirinin
arkasına; gülle şeklinde yada silindir biçiminde bir parça
bağlanarak toprak içerisinde hem sert tabakanın daha iyi
patlatılması hem de belli bir derinlikte bu parçanın geçtiği
yerde boşluklar oluşturularak toprağın havalandırılması ve suyun
toprakta hareketi kolaylaştırılmış olur.
Dipkazanın gövdesi değişik tiplerde olabilir. Bunların sabit ya da titreşimli olarak çalışan tipleri mevcuttur. Titreşimli olarak çalışanlar traktörün kuyruk milinden hareketle çalıştırılırlar. Sabit olanlar ise traktör arkasında belli bir derinlikte Toprağa batacak şekilde çekilerek çalıştırılmalıdır. Traktörün hidrolik sistemi, dipkazanla çalışırken, mutlaka çeki kontrol konumunda olmalı, dipkazanla çalışırken ön ağırlıklar takılmalıdır.
Resim 38 : Dipkazanın topraktaki etkisi II.
İKİNCİ SINIF TOPRAK İŞLEME ALETLERİ
1.
KÜLTÜVATÖRLER
Kültüvatörler; toprağı yırtarak
kabartmak, parçalamak, havalandırmak, yabancı otları kesip
köklerini yüze çıkarmak, mineral gübreleri karıştırmak ve anız
bozmak gibi amaçlarla kullanılırlar.
2. TIRMIKLAR Tarla yüzeyini işlerler. En çok hafif ve orta ağırlıktaki topraklarda kullanılırlar. Tarla yüzeyini kabartır, kaymak tabakasını kırar, yabani otları söker ve tohum yatağının hazırlanmasını sağlarlar.
Resim 39 : Tırmıklar Çeşitleri;
a)
Dişli tırmıklar,
b)
Yaylı tırmıklar,
c)
Döner tırmıklar,
d)
Diskli tırmıklar olmak üzere dört grupta toplanır.
Her grubun değişik şekilleri vardır. Diskli Tırmıklar (Diskarolar)
Diskleri ile toprağı keser, ufalar,
aktarır ve karıştırırlar. Pullukla sürümden sonra, bilhassa ağır
ve otlu tarlada kesekleri en iyi ufalayan alettir. Ayrıca çok
otlu tarlada ve yeşil ot ekim nöbetinde
otları ve yeşilliği parçalayıp toprağa karıştırırlar. Yalnız,
toprak ve iklim şartlarına bağlı olarak erozyona yol açacak
hallerde kullanılmamalıdır.
Resim 40 : Diskaro
Diskli tırmıkların bakım ve ayarı Diskarolarda açı ayarı en uygun
şekilde yapılmalıdır. Açıyı artırmak, traktörün çeki gücünü ve
yakıt sarfiyatını artırır. Yapılan iş miktarı azalır. Rahat bir
çalışma için normal bir ayar yapılmalıdır. Tarla koşulları, iş
genişliği, iş derinliğine bağlı olarak saatte 6-10 km. hızla
çekilmelidir.
Diskaroların bakımı kolaydır.
Çalışan disk yüzeyleri paslanmaya karşı greslenmeli, yatakları
gresörlüklerine zaman zaman gres basılmalıdır. Kapalı yerlerde
muhafaza edilmelidir.
3. TOPRAK
FREZESİ Bu aletin kullanma amaçlarını şöyle
sıralayabiliriz;
-
Toprağı yüzeysel olarak kabartır, ufalar ve
karıştırır.
-
Tarla yüzeyindeki otları ve sapları keser, toprağı
homojen bir şekilde karıştırır.
-
Pullukla işlenmiş toprağı da işler ve ekime hazır hale
getirir. Özellikle bağ ve bahçe işlerinde çok kullanışlıdır.
-
İkinci üründe toprağın hazırlanmasını, sapların
toprağa karıştırılmasını sağlar. Mibzerle ekim işlerinde ve özellikle kombinasyon olarak kullanılmakta, ayrıca şerit vari toprak işleme yapmaktadır.
Resim 41 : Freze
Aletin Kullanılması Toprak frezeleri, traktörün kuyruk
milinden hareket alır. Traktörlerle çekilme hızları, saatte 4-8
km arasında değişir.
Toprak frezelerinde genel olarak
düşük ilerleme hızında ufalama daha küçük parçalı, yüksek
ilerleme hızında ufalanan toprak daha iri parçalıdır. Aynı
zamanda bu ufalama bıçak milinin devri ile de ilgilidir. Bıçak
milinin devri azaldıkça ufalama büyür, devir arttıkça ufalanan
toprak daha küçük olarak parçalanır. Çekilme hızı ile bıçak
milinin devri uygun bir şekilde ayarlanırsa, toprak yapısına
göre istenilen ufalama sağlanabilir.
Toprak frezelerinin iş genişlikleri
sabittir. Yalnız bazı frezelerde, bıçak grupları sağa veya sola
kaydırılabilir. Bahçelerde ağaç altları, freze sağa kaydırılmış
olarak işlenir.
Bazı toprak frezelerinde ufalama
ayarı muhafaza saçının bıçaklara yaklaştırılıp,
uzaklaştırılmasıyla yapılır. Saç bıçaklara yaklaştırıldıkça
ufalama daha çok yapılır. Bakımları kolaydır. Hangar veya kapalı
bir yerde takoz üzerinde muhafaza edilmeli, aşınan bıçaklar
yenileri ile değiştirilmeli, eğilen bıçaklar doğrultulmalıdır.
Dişli kutusuna uygun ve yeteri kadar dişli yağı konulmalıdır.
Hareket kayışı olanlarda ise kayışlar sökülüp ve duvara asılarak
muhafaza edilmelidir. Kuyruk milinden hareket veren şaft
mafsalının gresörlüklerine de gres basılmalıdır.
Rototiller Günümüzde, tek veya kombinasyon
aleti şeklinde, teknik özellikleri ve kullanılışları diğer
frezelerden daha üstün olan rototiller kullanılmaktadır. Her
türlü toprakta rahatlıkla çalışmakta ve tohum yatağını en iyi
şekilde hazırlamaktadırlar.
Kuyruk milinden gelen hareket, dişli
kutusuna ve oradan da istenilen devirde,bıçak miline verilmekte
ve iyi bir şekilde toprağı işlemektedir.
4. MERDANELER
Resim 42 : Merdane
Merdaneler;
·
Düz merdaneler,
·
Dalgalı merdaneler,
·
Dip bastıran merdaneler,
olmak üzere üç grupta toplanırlar. Düz merdaneler; toprak yüzeyinin
bastırılmasında ve düzeltilmesinde kullanılırlar. Bu tip
merdaneler düz silindir biçimindedirler.
Dalgalı (halkalı) merdaneler; tarla
işlerinde en çok kullanılan merdanelerdir. Toprağı bastırır,
keseklerini ufalar ve yüzeyde 2-5 cm’lik ufalanmış toprak örtüsü
oluşturur. Halkalı merdaneler halka şekillerine göre konik,
yıldız, cambridge ve croskil şeklinde adlandırılırlar.
Dip bastıran merdaneler; tarla
yüzeyindeki derin pulluk çizgilerini yok eder, kesekleri
ufalayıp, tarla yüzeyini düzgün bir hale getirirler.
Sürgüler Sulu tarım arazilerinde toprağı
fazla bastırmadan düzeltme işleminde kullanılırlar. Toprağın üst
tarafındaki boşluklar ve kanalcıklar kırılır ve alttaki nemin
buharlaşarak kaybolması önlenir. Sürgüler genellikle tahta ve
demirden yapılırlar. Traktöre askılı ya da çekili bağlanıp,
serbest yüzücü pozisyonda çekilerek çalışırlar.
III. ALET KOMBİNASYONLARI Tohum yatağının hazırlanmasında, o andaki hava şartları ile tarlanın durumu etkili olmaktadır. Uygun bir tohum yatağı hazırlanırken, pullukla iyi işlenmiş bir tarlada, bir tırmık veya bir kültüvatör geçirmek yeterli olabilir. Hububat tarımında genel olarak, kültüvatör veya diskli tırmıkla tarla hazırlanır ve ekim yapılır. Değişik ve ağır toprak şartlarında bu aletlerin tek tek kullanılması yeterli olmaz. Zaman ve iş kaybı olduğu gibi masraf da artmış olur. Birde işletmede işler yoğunlaşmış ve traktöre diğer işlerde ihtiyaç varsa, toprak hazırlamaya fazla zaman ayrılmaz. Bu sebepler dolayısıyla bir defada ve mümkün olan en kısa sürede işi bitirmek için alet kombinasyonları geliştirilmiştir.Bunlar 2'li, 3'lü ve 4'lü şekilde olabilmektedir.
Resim 43 : Kombinasyon Tırmık-kültüvatör, sivri uçlu
tırmık-dönerli tırmık, kültüvatör-dişli tırmık, yaylı
tırmık-dönerli tırmık gibi.
Bunlardan başka;
Pullukla sürümün arkasından freze
ve döner tırmık beraberce çekilebildiği gibi sürüm yapılmadan
direkt ekimde freze ve merdane ikilisi ekim makinesiyle beraber
üçlü bir alet makine kombinasyonu oluşturulabilirler.
Kombinasyon aletlerinin bakımı
diğer aletler gibidir. Kapalı bir yerde korunmalı, nemli yerlere
konulmamalıdır. Paslanmaya karşı greslenmeli, aşınmış ve
kırılmış uçlar değiştirilmelidir. Tarlaya taşınmalarında daha
dikkatli olmalı, taşıma kilidi kullanılmalı, yan zincirler
gerdirilmelidir. Hızla gidilmeyip virajlarda dikkat edilmelidir. |
|||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||